🌷 A culpa non educa, o vínculo sí

Ás veces, ao rematar o día, aparece esa voz baixiña (ou non tan baixiña) que di: “Hoxe non o fixen ben.” “Berreille.” “Perdín a paciencia.” “Prometinme que non volvería facelo e fíxeno.”

E entón chega a culpa. Esa sensación de ter fallado xusto onde máis queriamos acertar. Porque a crianza —aínda que estea chea de amor— tamén está chea de cansazo, contradicións e aprendizaxes constantes.

Pero a Disciplina Positiva recórdanos algo esencial:

💛 a culpa non ensina, o vínculo si.

🧠 O que ocorre no cerebro

A culpa activa no noso cerebro as mesmas zonas relacionadas co medo e coa ameaza (a amígdala). Cando educamos ou nos falamos a nós mesmas desde ese lugar, o corpo ténsase, o pensamento bloquea e a conexión apágase.

E o mesmo lles pasa ás nenas e nenos:Cando senten que están “mal” ou “que decepcionan”, non aprenden mellor, só se desconectan do seu valor.

O aprendizaxe real ocorre cando o cerebro se sente seguro, cando hai vínculo e cando o erro se entende como unha oportunidade de medrar.

Por iso, desde a Disciplina Positiva, mudamos o foco:

👉 En vez de castigar (a outros ou a min mesma), acompaño.

👉 En vez de culpar, procuro comprender.

👉 En vez de esixirme perfección, escoito e estou presente.

🌱 A mirada da Disciplina Positiva

A culpa céntrase no erro. O vínculo céntrase na relación.

A Disciplina Positiva non significa que todo valla nin que non haxa límites; significa que educamos desde a conexión, non desde a vergoña.

Porque os límites tamén poden soster con tenrura:

• “O que fixeches non estivo ben, pero ti segues sendo importante.”

• “Enténdote, e tamén precisamos facelo doutra maneira.”

  
  

  A mensaxe non é “estás mal”, senón “podes facelo diferente, e eu acompáñote”.

✨ Ideas prácticas para transformar a culpa en vínculo

🔸 Fai unha pausa. Cando sintas culpa, para un momento. Respira. Non tes que resolver todo agora.

🔸 Cambia a linguaxe interna. No canto de “fixeno fatal”, proba con “hoxe non saíu como quería, pero estou aprendendo”.

🔸 Repara en lugar de castigar. Se algo doeu, ponlle palabras: “Antes faleiche mal, síntoo. Estaba cansa.”

🔸 Lembra que o teu peque aprende máis do que fas despois do erro que do erro mesmo.

🔸 Permite o cariño. Ás veces, unha aperta sincera ensina máis ca cen palabras.

🌷 Para ti, que acompañas

Ti tamén estás aprendendo. Ti tamén mereces comprensión. E non, non tes que facelo perfecto para educar con amor.

A culpa quere que cambies por medo; o vínculo invítate a medrar con tenrura.

Así que hoxe, se sintes que non chegas, se cres que fallaches, repíteo amodiño:

✨ “Estou aprendendo.

✨ A miña intención é boa.

✨ O noso vínculo segue aí.”

Iso é educar desde o corazón.

🌾 Un recordatorio suave

A Disciplina Positiva non busca familias perfectas, senón familias conectadas. Coidar o vínculo non significa non equivocarse, significa volver sempre ao encontro.

💛 Educar non é facelo todo ben, é seguir intentando facelo con amor.

💬 E ti? Sénteste ás veces con esa culpa que aparece cando non todo sae ben? Como te falas cando os días non son como esperabas? Lémosvos con agarimo 🌻