🐢 Verán, nenos e paciencia: unha mirada dende a Disciplina Positiva

O verán trae consigo calor, cambios de rutina, máis convivencia diaria… e moitos momentos nos que sentimos que a paciencia se nos escorrega coma o protector solar. E non é raro: máis tempo en familia, menos horarios e rutinas, calor que desgasta, cansazo acumulado… todo iso cansa a calquera.

A boa noticia é que a paciencia non é algo que “temos” ou “nos falta”: é unha capacidade que podemos cultivar, coidar e reforzar. E a Disciplina Positiva dános ferramentas para facelo desde o respecto mutuo.

A paciencia é a capacidade que temos as persoas de soportar, agardar e tolerar determinadas situacións desde a calma e a tranquilidade, sen que o noso estado emocional e de ánimo se vexa afectado.

☀️ Por que custa un pouco máis ter paciencia no verán?

Porque estamos máis expostos emocionalmente: hai menos rutinas claras e marcadas, menos tempo persoal ou de descanso, máis demandas externas (vacacións, plans, familia, cambios)… e moitas veces sentimos culpa por non poder ou saber “gozalo todo”.

E claro, cando unha criatura en pleno desenvolvemento está inqueda e con toda a enerxía, e di “mamáááá” ou “papáááá” por cuarta vez en cinco minutos, ou tira a auga por quinta vez… reaccionamos, non respondemos. Case coma en piloto automático.

🌱 O que a Disciplina Positiva nos lembra sobre a paciencia

Detrás do que chamamos mal comportamento, case sempre hai unha necesidade da túa crianza que non sente cuberta. Cando entendemos isto, podemos mirar con máis compaixón: “Está canso ou cansa? Precisa conexión? Ten fame?”.

O autocuidado non é un luxo, é unha necesidade básica. Se non estamos ben, é moito máis difícil responder con amabilidade e firmeza. A paciencia non se forza: aliméntase. Respira. Pide axuda. Tómate un momento.

A firmeza tamén é parte do amor. Ser paciente non é deixar que todo pase. Pódese soster límites con serenidade e agarimo. “Entendo que esteas enfadado, e non che vou permitir pegar. Estou aquí contigo.”

💡 Ideas prácticas para cultivar a paciencia na casa este verán:

✨ 1. O “minuto máxico”Tómate un minuto (as veces que precises) ao día antes de sentir que as emocións te superan, só para ti. Non necesitas moito máis para reconectar contigo: respira fondo, asómate á xanela, pecha os ollos. Un minuto de presenza pode cambiar o ton de todo despois.

✨ 2. A pausa antes do berroCando sintas que vas estoupar ou que non podes máis, proba a dicirche mentalmente: “Non mo tomo como algo persoal. Está aprendendo e faino o mellor que pode.” Ese segundo de pausa pode evitar un berro ou unha mala resposta, e abrir espazo para unha resposta máis consciente.

✨ 3. Céntrate na conexión, non no controlMoitas veces queremos que as cousas se fagan “xa e como eu digo”. Pero as crianzas cooperan máis cando se senten conectadas co que lles pedimos. Antes de dar unha orde, achégate, míraa, tócalle o ombreiro. Conexión primeiro, instrución ou corrección despois.

✨ 4. Celebra os teus pequenos logros¿Hoxe non berraches cando tirou o zume? ¿Puideches respirar antes de intervir? ¿Tomaches un minuto para ti e o teu autocuidado? Iso é disciplina positiva en acción. Recoñéceo e valida cada pequeno esforzo. Non precisas ser perfecta. Só seguir aprendendo, paso a paso.

❤️ A paciencia tamén se modela

As túas fillas ou fillos non precisan unha nai/pai/persoa adulta coma un robot que nunca se enfade, que non falle ou que non perda os nervios. Precisan ver como esa persoa adulta xestiona as emocións, como repara, como segue adiante. Lembra que es un exemplo e as túas crianzas modelan os seus comportamentos imitando os teus.

E iso, seguro que o estás facendo. Paso a paso. Día a día. Mesmo no verán, mesmo cando parece que non podes máis.

🐚 Unha nota para ti, que acompañas

Pecha os ollos por un momento e conecta contigo, coa túa nena ou neno interior. Respira fondo e de forma consciente. Estás a criar, acompañar, guiar, ademais de ocuparte de moitas outras tarefas e responsabilidades da vida adulta. Non estás soa ou só nisto. A paciencia medra cando hai conexión, límites claros, e tamén cando nos damos permiso para descansar e para aprender cando fallamos.

💌 E ti? Que fas cando notas que a túa paciencia se esgota?

Podes deixar os teus trucos, dúbidas ou experiencias nos comentarios. Encantaríanos leerte!